Δράμα Τα καραβάκια πάνω από την εκκλησία της Αγίας Βαρβάρας

Τα καραβάκια πάνω από την εκκλησία της Αγίας Βαρβάρας, Δράμα

Θυμάμαι τον εαυτό μου μικρή, αυτές οι μέρες ήταν πάντα ξεχωριστές, ήταν οι μέρες που θα πιάναμε τα σύνεργα μας ανά χείρας· κοπίδια, ψαλίδια, μπογιές, ξύλα, φελιζόλ, μπογιές και κεριά ήταν οι πρώτες ύλες για να δημιουργήσουμε το ομορφότερο και πιο εντυπωσιακό καράβι του κόσμου! Μα γιατί τέτοια εμμονή για καραβάκια σε μια πόλη που δεν είναι δίπλα στη θάλασσα; Γιατί ζούμε στη Δράμα (ετυμολογία που προέρχεται από το «Υδράμα»-«Δύραμα») μια πόλη που από μέσα και έξω τρέχει συνεχώς άφθονο νερό. Κάθε τρεις του Δεκέμβρη παραμονή της Άγιας Βαρβάρας έχουμε το έθιμο με τα καραβάκια. Οι μικροί πλοίαρχοι ετοιμάζονται και οδηγούν το αριστούργημα τους στη κεντρική λίμνη της Αγίας Βαρβάρας στη Δράμα.

Ξετυλίγοντας το μύθο των πηγών της Αγίας Βαρβάρας, το 1830 όταν η Δράμα κατακτήθηκε από τους Τούρκους, το εκκλησάκι που υπήρχε εκεί γκρεμίστηκε για να χτιστεί ένα τζαμί. Τα σχέδια των Τούρκων όμως δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ, καθώς ανήμερα της γιορτής της Αγίας Βαρβάρας η περιοχή πλημμύρισε με νερό, δημιουργώντας τη λίμνη, και ματαίωσε τα σχέδια τους. Έτσι η Αγία Βαρβάρα έγινε η πολιούχος της Δράμας και ένα νέο εκκλησάκι χτίστηκε απέναντι από τη λίμνη με τα θεμέλια της. Κάθε χρόνο λοιπόν γιορτάζουμε την πολιούχο μας στις 4 Δεκέμβρη.

© Nafsika Chatzitheodorou

Πως προέκυψε το έθιμο με τα καραβάκια;

Υπάρχουν δυο εκδοχές.. Κατά την πρώτη, μετά τη λιτανεία οι πιστοί θέλοντας να ανάψουν το κερί τους έστελναν στο βυθισμένο εκκλησάκι ένα κερί επάνω σε ένα σανίδι ξύλου.

Η δεύτερη εκδοχή βασίζεται στο γεγονός του ότι η Αγία Βαρβάρα εκτός από προστάτιδα του πυροβολικού ήταν και η προστάτιδα των κοριτσιών για την καλή τους φήμη κι αποκατάσταση. Γι‘ αυτό τα ελεύθερα κορίτσια κάθε τρεις του Δεκέμβρη κατά τη διάρκεια του εσπερινού και μόλις έπεφτε το σκοτάδι, άναβαν κεριά στον ανατολικό τοίχο της λίμνης, ενώ κάποιες άλλες κοπέλες έβαζαν τα κεράκια πάνω σε σανίδες ξύλου και μαζί με μια ευχή τα έστελναν στο βυθισμένο εκκλησάκι της Αγίας Βαρβάρας. Αν το κεράκι έσβηνε κατά το ταξίδι του η ευχή τους δε θα πραγματοποιούνταν, όμως η ελπίδα έμενε καθώς την επόμενη μέρα τα κορίτσια επέστρεφαν στη λίμνη για να πλυθούν με το νερό που η Αγία Βαρβάρα είχε αγιάσει το προηγούμενο βράδυ.

Από τότε πέρασαν πολλά χρονιά μα το έθιμο έμεινε, για να θυμίζει την ελπίδα, την πίστη και την προσδοκία. Τώρα πια οι μικροί δραμινοί αφήνουν το καραβάκι με το κερί τους στα νερά της Αγίας Βαρβάρας καμαρώνοντας μέχρι να καεί ή να πλεύσει μακριά. Το σκηνικό είναι μαγευτικό, με τη γλυκιά γεύση της Βαρβάρας να το συνοδεύει (γλυκό που μοιράζεται για την καλή υγεία των παιδιών του σπιτιού). Η ατμόσφαιρα που επικρατεί μοναδική, τόσο για τους μικρούς όσο και για τους μεγάλους θαυμαστές του εθίμου.

© Spiros Kombogiannis

© Dimitrios Paisidis

Η πόλη φορά τα καλά της κι απόκτα μια άλλη πνοή. Οι κάτοικοι δίνουν ραντεβού το μεσημέρι της 3^ης Δεκέμβρη για την περιφορά της εικόνας της Αγίας Βαρβάρας και το απόγευμα στη λίμνη για το έθιμο με τα καραβάκια.

Ακόμα κι αν δεν είσαι δραμινός είναι μια εμπειρία που αξίζει να ζήσεις σαν ντόπιος. Η περίοδος είναι ιδανική γιατί τις μέρες εκείνες ξεκινά η Ονειρούπολη Δράμας, μια από τις μεγαλύτερες διοργανώσεις Χριστουγέννων στην Ελλάδα. Συνδύασε αυτά τα δυο events για ένα καθόλα μαγευτικό 3ήμερο στη Δράμα. Εξασφάλισε τη διαμονή σου με ένα κλικ εδώ. Χρόνια Πολλά!